"Un menor encóntrase nunha situación de desamparo cando sobre carencias nas súas condicións básicas de vida que lle impiden conseguir un desenvolvemento integral nos ámbitos persoal e social. Cando isto ocorre, os menores van necesitar respostas adecuadas por parte dos sistemas públicos de protección á infancia e á xuventude que resolvan as súas dificultades.
Respecto á protección ou amparo do menor, o sexto principio da Declaración di que o neno "deberá crecer ó amparo de e baixo a responsabilidade dos seus pais e, en todo caso, nun ambiente de afecto, e seguridade moral e material (...). A sociedade e as autoridades públicas terán a obriga de coidar especialmente os neos sen familia ou que carezan de medios adecuados para a súa subsistencia" (Convención sobre os Dereitos do Neno, ONU 20 de novembro de 1989). No mesmo sentido está redactado o principio noveno da Declaración, onde se di que "debe ser protexido contra toda forma de abandono, crueldade e explotación"(Convención sobre os Dereitos do Neno, ONU 20 de novembro de 1989). Estes principios foron concretados, posteriormente, en diversas medidas protectoras propostas dende a Convención como son, por exemplo, as dos seguintes artigos:
Artigo 18: O recoñecemento de ámbolos dous pais como responsables do desenvolvemento do neno, o deber do Estado de prestar asistencia ós pais, o dereito dos pais traballadores a servicios de garda dos nenos.
Artigo 19: Medidas estatais de protección conttra o abuso físico, mental, etc. do neno baixo o coidado dos pais ou titores.
Artigo 20: O dereito á protección especial do Estado en caso de estar privados dun medio familiar.
En canto á postura da lexislación estatal española en relación ó desamparo dun menor, esta vén recollida na Lei 1/1996 baixo a seguinte definición: "considérase como situación de desamparo a que se produce de feito a cuasa do incumprimento, oy do imposible oy inadecuado exercicio dos deberes de protección establecidos polas leis para a garda dos menores, cuando estes queden privados da necesaria asistencia moral oy material"(art. 172). Esta situacion de desamparo pode ser denunciada tanto polo propio menor como por calquera persoa que teña coñecemento dela (Art. 13 sobre Obligaciones de los ciudadanos y deber de reserva de Lei Orgánica 1/1996, de 15 de xaneiro, de Protección Xurídica do Menor, de modificación parcial do Código Civil e da Lei de Axuizamento Civil) O proceso de apreciación de desamparo e posterior acollida do menor debe ser avaliado pola Entidad Pública á que no seu respectivo territorio lle fose encomendada a competencia neste ámbito, e sempre baixo a perspectiva do superior interese do neno.
SUAREZ SANDOMINGO, J.M. (1999) HISTORIA DOS DEREITOS DA INFANCIA. Xunta de Galicia
Respecto á protección ou amparo do menor, o sexto principio da Declaración di que o neno "deberá crecer ó amparo de e baixo a responsabilidade dos seus pais e, en todo caso, nun ambiente de afecto, e seguridade moral e material (...). A sociedade e as autoridades públicas terán a obriga de coidar especialmente os neos sen familia ou que carezan de medios adecuados para a súa subsistencia" (Convención sobre os Dereitos do Neno, ONU 20 de novembro de 1989). No mesmo sentido está redactado o principio noveno da Declaración, onde se di que "debe ser protexido contra toda forma de abandono, crueldade e explotación"(Convención sobre os Dereitos do Neno, ONU 20 de novembro de 1989). Estes principios foron concretados, posteriormente, en diversas medidas protectoras propostas dende a Convención como son, por exemplo, as dos seguintes artigos:
Artigo 18: O recoñecemento de ámbolos dous pais como responsables do desenvolvemento do neno, o deber do Estado de prestar asistencia ós pais, o dereito dos pais traballadores a servicios de garda dos nenos.
Artigo 19: Medidas estatais de protección conttra o abuso físico, mental, etc. do neno baixo o coidado dos pais ou titores.
Artigo 20: O dereito á protección especial do Estado en caso de estar privados dun medio familiar.
En canto á postura da lexislación estatal española en relación ó desamparo dun menor, esta vén recollida na Lei 1/1996 baixo a seguinte definición: "considérase como situación de desamparo a que se produce de feito a cuasa do incumprimento, oy do imposible oy inadecuado exercicio dos deberes de protección establecidos polas leis para a garda dos menores, cuando estes queden privados da necesaria asistencia moral oy material"(art. 172). Esta situacion de desamparo pode ser denunciada tanto polo propio menor como por calquera persoa que teña coñecemento dela (Art. 13 sobre Obligaciones de los ciudadanos y deber de reserva de Lei Orgánica 1/1996, de 15 de xaneiro, de Protección Xurídica do Menor, de modificación parcial do Código Civil e da Lei de Axuizamento Civil) O proceso de apreciación de desamparo e posterior acollida do menor debe ser avaliado pola Entidad Pública á que no seu respectivo territorio lle fose encomendada a competencia neste ámbito, e sempre baixo a perspectiva do superior interese do neno.
SUAREZ SANDOMINGO, J.M. (1999) HISTORIA DOS DEREITOS DA INFANCIA. Xunta de Galicia
4 comentarios:
Boos dias compañeiros:
Entrei de casualidade por iste blog (surgiume a doida despois de visitar ao amigo Encapuchado) e xa de paso, non iba deixar escapar a oportunidade de saudar.
Antes de nada, perdoar polo meu galego, pero e adoptivo (sou vasco , con orixes e raices ourensanas polos catro costados).
Xa sei, que non e a entrada adecuada, pero si me gostaria me comentarades algo sobre ise mitico proxecto do Pai Silva na cidade dos muchachos..Pero sempre quedei ca duida, de como vai ise proxecto, quenes o fan camiñar agora, proxectos educativos, etc, etc...Supoño que por proximidade, algo saberedes..Sinon e asi, non pasa nada.
Un saudo, seguide asi..e cando querades estades invitados ao noso garito educativo www.educablog.es
Chao. Att. Asier "Educablog"
Hola, muchas gracias por tu visita. En cuanto a la pregunta sobre el Proyecto de Padre Silva, está paralizado: está todo en manos del juzgado. Las últimas noticias directas que tengo es por prensa. Sé que subastaron propiedades embargadas para el pago de la deuda contraída con la seguridad social. (En la prensa de hoy hacía referencia al Padre Silva para una citación judicial). Creo que hay dos bandos: por un lado Padre Silva que pretende seguir con la gestión y por otro lado, un grupo de trabajadores que se enfrentaron a la situación caótica que reinaba en la Ciudad de Los Muchachos. No puedo contarte más, las últimas referencias que tengo son de prensa. En algún momento se comentó de retomar el proyecto pero no se quién, ni cómo, porque hasta que la justicia responda a todas las demandas que se plantearon en su momento no creo que sea viable el continuar con el trabajo. Un aludo.
Gracias Profe:
He leido las entradas en el educablog, y ademas de acertadas, son tecnicamente muy buenas. Se intuye una altisima (in)formacion en lo que a menores y legislación se refiere.
Un saludo, y estamos.
PD: No pensaba que estaba tan enrizada la situación de la Ciudad.
Gracias. En el asunto de la Ciudad de los Muchachos hubo intervención de la fiscalía. Una pena que el proyecto terminase así, pero el no adecuarse el trabajo a la legislación y seguir realizando las cosas "como se hacía antes" tiene estas consecuencias. El tema tiene mucho enredo y hubo cruce de acusaciones y el enredo económico es considerable, sin mencionar otras cuestiones.
Publicar un comentario